نقش ماهی کپور در سیستم های تولید آبزی پرور

تراکم کپور معمولی یک عامل بسیار حیاتی برای محیط آبزی است. پس از بیش از حد تراکم حیوان کپور معمولی ، که تا حد زیادی به زیستگاه بستگی دارد ، تأثیر قابل توجهی بر اکولوژی آبزیان رخ می دهد. برای مثال، در کم عمق دریاچه ها نامساعد، ماکروفیتها غوطه ور می توانید میزان قابل توجهی با ماهی کپور معمولی تحت تاثیر زمانی که مشترک زیست توده کپور نزدیک ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار -۱ (Kloskowski ۲۰۱۱A )، در حالی که یک دریاچه بارور می تواند به ۱۱۲۵ کیلوگرم در هکتار پشتیبانی تا -۱ است که برخی پنج برابر بیشتر از دریاچه های کم عمق نابارور (Baldry ۲۰۰۰ ). در مورد حوضچه های چندفرهنگی ، هنگامی که تراکم کپور معمولی به بیش از ۱۰۰۰ کیلوگرم در هکتار نزدیک می شود ، کیفیت آب ، فراوانی پلانکتون ها و مهره داران سنگی و رشد ماهی می تواند به شدت تحت تأثیر قرار گیرد.−۱ (رحمان و همکاران ۲۰۰۶ ).

تغذیه مصنوعی عامل بسیار مهم دیگری است که بر تراکم بحرانی ماهی تأثیر می گذارد (رحمان و همکاران خرید بچه ماهی کپور ۲۰۰۸e ؛ Rajkumar و همکاران ۲۰۱۳ ؛ Wu در al. 2015 ). اگر خوراک مصنوعی گلوله ای به کپور معمولی عرضه شود ، تراکم بحرانی می تواند دو برابر شود. در حضور خوراک مصنوعی ، کپور معمولی ترجیح خود را از زئوپلانکتون و مهره داران ماکرو به خوراک مصنوعی تغییر می دهد (رحمان و همکاران ۲۰۰۶ ؛ رحمان و مایر ۲۰۰۹) کپور معمولی در استخرهای عرضه شده با خوراک مصنوعی گندله شده بهتر از خوراک اکسترود شده و غلات رشد می کند. خوراک مصنوعی پلت شده به عنوان منبع مواد مغذی برای رشد کپور خرید بچه ماهی کپور معمولی عمل می کند ، اما همچنین به طور غیر مستقیم پایداری اکولوژیکی را حفظ می کند و شکوفه های سیانوباکتریوم را در استخرها کنترل می کند (Ciric و همکاران ۲۰۱۳ ). بنابراین ، ماهی کپور معمولی را می توان با تراکم بالا در استخرهای چندفرهنگی تأمین شده با خوراک مصنوعی بدون هیچ گونه تأثیر منفی بر کیفیت آب و منابع غذایی طبیعی ذخیره کرد. رحمان و همکاران ( ۲۰۰۶ ) ۱۶۲۸ کیلوگرم هکتار -۱ زیست توده کپور معمولی را در استخرهای تأمین شده با خوراک مصنوعی بدون هیچگونه تأثیر منفی بر کیفیت آب و منابع غذایی طبیعی مشاهده کرد. با این حال ، بیش از حد ماهی کپور معمولی چندین اثر منفی بر اکولوژی دریاچه یا حوضچه دارد.

کاهش فسفر محلول در آب: احیای بیش از حد رسوب ممکن است پتانسیل اکسایش (Redox) را افزایش دهد. افزایش پتانسیل اکسایش خرید بچه ماهی کپور ممکن است از طریق تشکیل ذرات معدنی غنی از فسفات ، به عنوان مثال با آهن به عنوان فسفات آهن (III) ، تأثیر مثبتی بر میزان رسوب فسفر محلول (PO 4 -P) داشته باشد (رحمان ۲۰۱۵ ). گاهی اوقات ، به نظر می رسد مواد مغذی در آب فراوان است اما حوضچه به دلیل کمبود فسفر قابل دسترس (PO 4 -P) ، از تولید اولیه جلبک نسبتاً کم برخوردار است . اگرچه این الگو ممکن است به فعل و انفعالات شیمیایی پیچیده در آب مرتبط باشد ، کپور معمولی بیش از حد غلظت PO 4 -P را در آب کاهش می دهد (Zambrano et al. 1999 ؛ رحمان و همکاران).۲۰۰۸b )

افزایش کدورت آب: احیای مجدد زیاد خاک کف باعث افزایش کدورت می شود که باعث کاهش نفوذ نور می شود ( شکل ۳) زیست توده ماهی های پلانکوتور خرید بچه ماهی کپور با افزایش کدورت و عدم توانایی نتیجه آنها در مکان یابی و تغذیه از پلانکتون کاهش می یابد. کدورت زیاد همچنین روی رشد پوشش گیاهی غوطه ور در دریاچه ها و استخرهای کم عمق تأثیر می گذارد. ماهی کپور معمولی ممکن است به طور مستقیم انواع مختلف ماکروفیت ها را مصرف کرده و به طور غیر مستقیم در حین جستجوی ماکروفیات های استخوانی ماکروفیات را از ریشه خارج کرده یا از بین ببرد. با این حال ، تأثیرات خرید بچه ماهی کپور غیرمستقیم کپور شدیدتر از اثرات مستقیم آن بر ماکروفیت های آبزی است. تراکم کپور معمولی دارای یک رابطه خطی منفی قوی با عملکرد گیاهی است. مناطقی که ماکروفیت ها وجود دارند برای ماهیان بی مهره و لاروها پناهگاه و غذا فراهم می کنند. بنابراین ، اگر ماکروفیت ها توسط فعالیت ماهی کپور مشترک کاهش یابد ، ممکن است بسیاری از گروه های بی مهره به وفور کاهش یافته و ترکیب جامعه بی مهرگان تغییر کند.۲۰۰۱ ؛ Kloskowski 2011a ).

کاهش تولید سیستم : کدورت زیاد و غلظت کم فسفر باعث کاهش فتوسنتز می شود. متعاقباً ، تولید اولیه ، ثانویه و سوم در اکوسیستم آبزی کاهش می یابد (رحمان و همکاران ۲۰۰۸e ، ۲۰۰۹ ). در تراکم بالا ، کپور معمولی فشار چرای غذای طبیعی ، به ویژه زئوپلانکتون ها و مهره های بزرگ ماکرو را افزایش می دهد ، تا حدی که بهبودی خرید بچه ماهی کپور امکان پذیر نیست. بنابراین ، می توان فراوانی زئوپلانکتون ها و مهره داران سنگی اعماق دریا را در تراکم بالای کپور معمولی سرکوب کرد. بسته به محیط اطراف ، آستانه ای در تراکم کپور معمولی وجود دارد که در بالای آن جمعیت های زئوپلانکتون و ماکرو مهرگان استخوانی فرو می ریزند (رحمان و همکاران ۲۰۰۸a ؛ Zambrano و همکاران ۲۰۰۱ ).

شکل ۳. نمایش شماتیک اثرات کپور معمولی بر مواد مغذی (PO ۴ -P ، PO ۴ -P ، NO ۳ -N ، NO ۲ -N ، نیتروژن کل آمونیاک) و در دسترس بودن مواد غذایی طبیعی. + و – به ترتیب تأثیرات مثبت و منفی را نشان می دهد. بیضی های پر شده روندها و حالاتی را نشان می دهد که تأثیر کپور معمولی را بر تولید اولیه نشان می دهد.

اثرات کپور معمولی بر شرایط محیطی نیز به اندازه بستگی دارد. (. درایور و همکاران محیط های آبی می شوند متفاوت با مراحل مختلف وابسته به رشدشناسی کپور معمولی تحت تاثیر قرار ۲۰۰۵ ؛ Kloskowski ۲۰۱۱b ). با این حال ، تغییر در شرایط محیطی به طور خطی با اندازه کپور معمولی ارتباط ندارد. اثر اندازه کپور معمولی در محیط های آبی تقریبا از بین می رود زمانی که ماهی (Kloskowski بیش از ۱ سال قدیمی هستند ۲۰۱۱b ).

اثرات کپور معمولی بر تولید ماهی

احیای مجدد خاک کف توسط ماهیان شیرخوار نه تنها بر روی محیط آبزی بلکه بر میزان تولید ماهی نیز تأثیر می گذارد. بنابراین ، افزایش تولید ماهی با افزودن ماهی کپور معمولی در بسیاری از مناطق جهان ، از جمله آسیا و اروپا یک عمل معمول است. این تکنیک برای سیستم های نیمه پرورشی نیمه فشرده که تولید ماهی تقریباً کاملاً به غذای طبیعی بستگی دارد بسیار مفید است (Mohapatra et al. 2007 ؛ Rahman 2015 ). فعل و انفعالات بین گونه های مختلف ماهی در تأمین هزینه های هر سیستم چند فرهنگی مهم است (EL-Shebly et al. 2007 ؛ El-Sherif & Mervat 2009) سیستم های چند فرهنگی با تهیه یک ترکیب مناسب از دو یا خرید بچه ماهی کپور چند گونه ماهی ، به ویژه ماهی های گیاه خوار و گیاهان خوار ، در تراکم مناسب ، استفاده از غذاهای طبیعی را در استخرهای ماهی افزایش می دهند (رحمان و همکاران ۲۰۰۸e ). این به شدت بر گردش مواد مغذی برکه تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، هنگامی که ماهیان پلانکورو همراه با ماهی کپور معمولی نگهداری می شوند ، استخرها به طور کلی ۲۰ تا ۴۰٪ کود کمتری برای حفظ سطح غذای طبیعی مناسب نسبت به ماهیان چشمی در یک فرهنگ نیاز دارند. راندمان احتباس نیتروژن و فسفر در زیست توده ماهی در چند کشت با ماهیان شاخدار و کپور معمولی افزایش می یابد. این امر منجر به عبور بیشتر مواد مغذی از طریق شبکه غذایی حوضچه و مواد مغذی کمتر در خاک پایین می شود ( شکل ۴ ).

شکل ۴. مقایسه تأثیر سیستم های کشت با کپور معمولی (CC) (کشت چند روه ای و کپور معمولی) و بدون CC (تک فرهنگ روه) بر تجمع نیتروژن و فسفر (٪) در خاک و ماهی های پایین. راندمان احتباس نیتروژن و فسفر بدون هیچ حرف مشترکی در میان سه میله پیوست به طور قابل توجهی متفاوت است ( ۰۵/۰  > p). بازده احتباس بر اساس کل مواد مغذی ورودی ، مقدار کل ماده مغذی بیشتر و کل ماهی محاسبه خرید بچه ماهی کپور می شود (داده های رحمان و همکاران ۲۰۰۸a ).

بسیاری از گونه های ماهی کپور شیری می توانند در پرورش فرهنگ چند منظوره برای افزایش تولید ماهیان شاخدار استفاده شوند. این خدمات عبارتند از ماهی کپور معمولی (رحمان و همکاران ۲۰۰۶ ، ۲۰۰۸a )، mrigal ( Cirrhinus cirrhosus ) (رحمان و Verdegem 2010 )، calbasu ( البئو calbasu ) (رحمان و Verdegem 2010 )، ماهی ( دروازه Abramis ) (درایور و همکاران ۲۰۰۵ ) و روچ ( Rutilus rutilus ) (راننده و همکاران ۲۰۰۵ ). در این میان ، شناخته شده ترین و بیشترین کاربرد در فرهنگ چند فشرده سازی نیمه فشرده ، کپور معمولی است (رحمان و همکاران ۲۰۰۷ ؛ سیریک و همکاران ۲۰۱۳) ماهی کپور معمولی تأثیر بیشتری نسبت به سایر ماهی های شیرخوار بر محیط زیست آبزی و تولید ماهی دارد (Wahab et al. 2002 ؛ Rahman et al. 2008c ). وهاب و همکاران ( ۲۰۰۲ ) در حضور ماهی کپور معمولی عملکرد روهو ۱.۶ برابر بیشتر از وجود گیاه خیز در استخرهای نیمه فرهنگ نیمه فشرده مشاهده کرد. در مطالعه دیگری ، رحمان و همکاران ( ۲۰۰۸c ) رشد روهو در حضور ماهی کپور معمولی ۱.۵ برابر بیشتر از حضور کالباسو مشاهده کرد. Parkos و همکاران ( ۲۰۰۳ ) اثرات بیشتری بر فیتوپلانکتون و در دسترس بودن فسفر خرید بچه ماهی کپور کل در حضور ماهی کپور معمولی نسبت به گربه ماهی کانال ( Ictalurus punctatus) مشاهده کرد) کپور معمولی (تحت تراکم مطلوب) از نظر تولید مواد غذایی طبیعی ، که به عنوان غذا برای سایر ماهیانی که در ستون آب زندگی می کنند ، استفاده می شود ، اثر هم افزایی شدیدی دارد. بنابراین ، تولید ماهی در حضور ماهی کپور معمولی افزایش می یابد ( جدول ۳ ). کپور معمولی همچنین با ایجاد شرایط مطلوب در کف حوضچه ، یا با افزایش انتشار ترکیبات سمی (به عنوان مثال اسیدهای آلی ، منگنز و ترکیبات گوگردی) از خاک پایین به سمت بالا به ستون آب ، تولید آبزی پروری را تحت تأثیر قرار می دهد (Ritvo et al. 2004 ؛ رحمان و همکاران ۲۰۰۸a ).

تراکم انبار نه تنها برای ماهی کپور معمولی بلکه برای ماهیان شاخه خوار نیز مهم است تا بتوانند سطح بالایی از تولید را از یک سیستم چند فرهنگی بدست آورند. بهره وری یا باروری حوضچه عامل بسیار مهمی در محاسبه تراکم بهینه انبار در سیستم چند فرهنگی است. نسبت سهام در مناطق مختلف ، بر اساس تکنیک های مدیریت استفاده شده ، بسیار متفاوت است (Hossain et al. 2009 ؛ Khatune-Jannat et al. 2012 ). اگر نسبت ذخیره ماهی های شیرخورا و گیاهان خوار مناسب نباشد ، بسیاری از تأثیرات منفی بر رشد و تولید ماهی مشاهده می شود. به عنوان مثال، رشد روهو می توانید با چگالی بالاتر از کپور معمولی (۱ کپور معمولی متر در استخر خرید بچه ماهی کپور پایین -۲ ) نسبت به استخر با تراکم پایین (۰.۵ در ماهی کپور معمولی متر -۲) (رحمان و همکاران ۲۰۰۶ ). اثر مشابهی از تراکم کپور معمولی بر رشد روهو نیز در مخازن شبیه سازی محیط حوضچه مشاهده شد (رحمان و همکاران ۲۰۰۸d ). در دریاچه های بزرگ، زیست توده کپور معمولی است که اغلب منفی به فراوانی از ماهی های دیگر، به ویژه تایی ماهی فلس آبی (مربوط Lepomis macrochirus )، crappie سیاه و سفید ( Pomoxis nigromaculatus )، باس largemouth ( salmoides Micropterus )، باس smallmouth ( Micropterus Dolomieu را )، گاو سیاه و سفید ( Ameiurus melas ) ، walleye ( Sander vitreus ) ، سوف زرد ( Perca flavescens ) ، پایک شمالی ( Esox lucius ) و باس سفید (Morone chrysops ) (جکسون و همکاران ۲۰۱۰ ؛ وبر و براون ۲۰۱۱ ). مهمترین دلیل ممکن است تخریب زیستگاه توسط کپور معمولی باشد ، که باعث می شود کدورت آب دریاچه از طریق رفتار جستجوی اعماق دریا افزایش یابد ، دریاچه ها از حالت شفاف به حالت آب کدر تبدیل شوند (Stewart & Downing 2008 ).

اثرات کپور معمولی بر عادات غذایی ، طعم تغذیه و رفتار

عادات غذایی ماهی بسیار متغیر است و به عوامل مختلفی از جمله گونه و سن ماهی ، در دسترس بودن غذای ترجیحی و ترکیب گونه های ماهی بستگی خرید بچه ماهی کپور دارد (Rajkumar et al. 2013 ؛ Antony et al. 2014 ؛ Wu و همکاران ۲۰۱۵ ). ماهی ها بسته به در دسترس بودن مواد غذایی و ترکیبات و تراکم گونه ها ، موجودات مختلف غذایی را در مقادیر مختلف مصرف می کنند (رحمان و همکاران ۲۰۰۹ ). ترکیب مناسب گونه های ماهی ممکن است منجر به هم افزایی شود. به عنوان مثال، اثرات هم افزایی قوی از نظر دسترسی به مواد غذایی، مصرف غذا، رشد و تولید ماهی را می توان در استخر روهو با ۰.۵ کپور معمولی در هر متر به دست آمده ۲. این اثرات تقریبا در استخر روهو با ۱ کپور معمولی در متر ناپدید می شوند ۲ (رحمان و همکاران ۲۰۰۶ ؛ رحمان ۲۰۱۵ ). تراکم ذخیره صحیح موجود ، بر در دسترس بودن غذا تأثیر می گذارد و تراکم زیاد باعث می شود غذاهای ترجیحی تخلیه شوند. این باعث می شود ماهی کپور معمولی عادات غذایی خود را تغییر دهد. کپور معمولی ترجیحاً از مهره داران ماکروی استفاده می کند. فراوانی کم مهره های کلان بی مهره یا تراکم بالای کپور معمولی می تواند باعث تغییر کپور به مواد غذایی موردعلاقه بعدی خود (زئوپلانکتون) شود و این امر منجر به رقابت قابل توجهی در رژیم غذایی با سایر ماهیانی می شود که زئوپلانکتون را ترجیح می دهند (رحمان و همکاران ۲۰۰۹) با این حال ، کپور معمولی در صورت وجود غذای ناکافی از قابلیت سازگاری بسیار خوبی برخوردار است. شواهدی وجود دارد که کپور معمولی ، در صورت کمبود غذاهای طبیعی دیگر ، ماهی دیگر ماهی را با چگالی بالا می خورد (Weber & Brown 2011 ). همچنین شواهدی وجود دارد که کپور معمولی قبل از لاروهای خرچنگ دریایی ( Cambarellus montezumae ) هنگامی که در یک زیستگاه زندگی می کنند وجود دارد (Hinojosa-Garro & Zambrano 2004 ).

ماهی کپور رایج است که نه تنها با تغییر دادن ترجیح غذا بلکه با اصلاح طعم تغذیه و رفتار آن ، حداکثر تناسب اندام را دارد. کپور معمولی می تواند طعم و رفتار تغذیه ای خود را در حضور ماهیان برتر اصلاح کند ، و آن را نه تنها برای تک فرهنگ بلکه برای چند فرهنگ نیز به گونه ای ارزشمند تبدیل کند (رحمان و همکاران ۲۰۰۹ ). هنگامی که دو گونه از منابع غذایی محدود یکسان استفاده کنند ، رقابت بین ویژه برای غذا شدید خواهد بود. در این شرایط ، کپور معمولی از نظریه بهینه سازی علوفه برای کلاسیک پیروی می کند ، به موجب آن طیف تغذیه ای خود را گسترش می دهد تا مصرف غذایی خود را به حداکثر برساند (رحمان و میر ۲۰۰۹ ).

کپور معمولی ماهی همه چیزخواری است که در درجه اول از گیاهان بی مهره ماکرو (کیرونومیدها ، توبسیفیدها) و زئوپلانکتون تغذیه می کند ، اما قسمت عمده رژیم غذایی آن شامل آواری است (Garcia-Berthou 2001 ؛ Parkos et al. 2003 ؛ رحمان و همکاران ۲۰۰۹ ). بنابراین ، جایگاه تغذیه ماهی کپور معمولی در سیستم های طبیعی عمدتا از نوع کف است (رحمان و همکاران ۲۰۱۰)) کپور معمولی به طور کلی فیتوپلانکتون را نادیده می گیرد ، به شدت مهره های ماکروی مهره ای را انتخاب می کند و زئوپلانکتون را ضعیف انتخاب می کند. این نتایج حاکی از آن است که کپور معمولی وقتی پلانکتون ها و مهره داران کلان با هم تهیه می شوند ، مهره های کلان بی مهره سنگی را به زئوپلانکتون ترجیح می دهد. این اولویت برای مهره داران سنگی استخوانی احتمالاً بر رفتار ماهی کپور معمولی تأثیر می گذارد ، زیرا بیشتر اوقات چرای و شنا را در نزدیکی کف در یک خرید بچه ماهی کپور سیستم آبزی می گذراند (رحمان و همکاران ۲۰۰۸f) وقتی غذای ترجیحی (مهره های کلان بی مهره) تهی شود ، کپور معمولی اولویت خود را برای زئوپلانکتون افزایش می دهد ، که می تواند در غیاب مهره های کلان بی مهره غذایی بسیار غالب باشد. وابستگی به زئوپلانکتون جایگاه تغذیه ماهی کپور معمولی را از ناحیه اسفل به ستون آب منتقل می کند. در این حالت ، کپور معمولی بیشتر وقت چرا و شنا را در ستون آب می گذراند.

وجود کپور معمولی همچنین می تواند رفتار سایر ماهیان را تغییر دهد. روهو ماهی تخته خوار است ، که بیشتر وقت چرا و شنا را در ستون آب می گذراند. روهو در ستون آب بیش از سه برابر بیشتر از ته حوضچه می چرید. در حضور کپور معمولی ، روهو زمان چرای خود را در ستون آب کاهش می دهد و زمان چرای آن را در نزدیکی ته حوض افزایش می دهد. این اثر خرید بچه ماهی کپور در بیشتر از تراکم پایین کپور معمولی بیشتر است. روهو همچنین زمان خود را که به طور فعال در شنا و جستجوی غذا در حضور ماهی کپور معمولی صرف می کند ، افزایش می دهد (رحمان و همکاران ۲۰۰۸f ). کپور معمولی نه تنها بر روی ماهی بلکه به سخت پوستان نیز تأثیر می گذارد. خرچنگ ماهی معمولاً در زیستگاهی زندگی می کند که ماکروفیت های غرق شده (به عنوان مثال Potamogeton pectinatus)) و جلبک (به عنوان مثال Cladophora glomerata ) موجود است. وقتی ماکروفیت ها و جلبک های غوطه ور تحت تأثیر کپور معمولی قرار بگیرند ، خرچنگ دریایی نه تنها محل زندگی خود را جابجا می کند بلکه سرعت جابجایی آن را نیز افزایش می دهد (Hinojosa-Garro & Zambrano 2004 ).

تغییرات آنت ژنتیکی در تنظیمات غذایی ماهی کپور معمولی

جابجایی آنت ژنتیکی در رژیم غذایی در ماهی بسیار رایج است. عوامل زیادی مسئول این تغییرات در رژیم غذایی هستند و می توان آنها را به دو دسته تقسیم کرد: عوامل خارجی (به عنوان مثال زیستگاه ، تأمین غذا ، خطر شکار) و عوامل داخلی (به عنوان مثال ساختارهای تشریحی ، رفتار ، نیازهای فیزیولوژیکی). در بسیاری از گونه ها ، تغییرات رژیم غذایی با تغییر مکان زندگی همراه است. تغییراتی در اندازه دهان و آناتومی دهان نیز ممکن است با شیفت های غذایی آنتوژنتیک مطابقت داشته باشد. مانند بسیاری از ماهی ها ، کپور معمولی نیز تغییرات توتونژنتیکی در عادات غذایی را نشان می دهد.

ماهی کپور معمولی یک ماهی شیرخوار است که عمدتاً از گیاهان بزرگ مهره داران استخوانی تغذیه می کند. اگرچه این گزاره معمولاً پذیرفته می شود ، اما برای همه ماهیان کپور معمولی درست نیست. شناخته شده است که کپور معمولی کوچک ترجیحاً از زئوپلانکتون تغذیه می کند ، در حالی که کپور معمولی بزرگتر از زئوپلانکتون جلوگیری می کند و در خرید بچه ماهی کپور مهره های کلفتی مهره ای متمرکز می شود (آدامک و همکاران ۲۰۰۳ ؛ رحمان و همکاران ۲۰۰۹ ). به گفته رحمان و همکاران ( ۲۰۰۹) ، کپور معمولی تا ۱۵.۴ سانتی متر طول کل ترجیحاً زئوپلانکتون را انتخاب کنید ، اما کپور معمولی بزرگتر از کل کل ۱۸.۹ سانتی متر از این ماده غذایی اجتناب کنید. بلع ماکرو مهرگان سنگی توسط کپور معمولی با افزایش اندازه آن به طور قابل توجهی افزایش می یابد ، اما اندازه کپور معمولی تأثیر قابل توجهی در مصرف فیتوپلانکتون ندارد. در همه اندازه های کپور معمولی از فیتوپلانکتون جلوگیری می شود (رحمان و همکاران ۲۰۰۹ ). به طور کلی ، با افزایش اندازه کپور معمولی ، میزان مصرف زئوپلانکتون کاهش می یابد. رژیم غذایی کپور معمولی تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله سن ماهی ، در دسترس بودن غذای طبیعی و فصل قرار دارد.

تأثیر ماهی کپور معمولی بر ریتم تغذیه روزانه

فعالیت های Diel در اکثر گونه های ماهی عمدتا با تغییرات روز و شب هماهنگ می شوند. ماهی ها را می توان به عنوان فیدرهای روزانه که به بینایی تکیه می کنند ، یا فیدرهای شبانه که بیشتر به حواس لمسی ، شیمیایی یا الکتریکی متکی هستند طبقه بندی کرد. با این حال ، فعالیت های diel تا حد زیادی خاص گونه است. بعضی از ماهی ها در هر دو دوره تاریکی و روشن به دنبال غذا می گردند ، اما در طول روز فعالیت بیشتری دارند. رفتار چرای این ماهی ها هم به نور و هم به قابل دسترس بودن غذا بستگی دارد. کپور معمولی یک ماهی بسیار فعال است ، که در طول شبانه روز چرا می کند اما در طول روز ترجیح می دهد چرا کند (رحمان و همکاران ۲۰۰۸d ؛ رحمان و میر ۲۰۰۹ ). این یک الگوی مخالف برای رفتار شنا نکردن غذا را نشان می دهد ( شکل ۵)) تغییرات دیل در رفتار شنای عمودی ماهی کپور معمولی مربوط به انواع مواد غذایی موجود است. در صورت عدم وجود مهره های کلان بی مهره ، بیشتر وقت خود را در ستون آب می گذراند ، در حالی که در صورت وجود مهره داران کلان اعماق دریا ، زمان بیشتری را در کنار استخر استخر می گذراند ( شکل ۶ ).