آبزی پروری به لنگر انداختن کشاورزان آواره بوکوحرام کمک می کند

این شامل گاناوا است که به یاد می آورد روزی که شورشیان از بوکو حرام به دهکده او حمله کردند ، زمین او را تصرف کردند و تهدید به کشتن او و خانواده اش شدند.

وی در مقاله جدید منتشر شده توسط فائو توضیح داد: “ما مجبور به فرار و پنهان شدن در کوهها شدیم زیرا از زندگی خود ترسیدیم .

گاناوا از کوزا در نزدیکی مرز نیجریه در منطقه ناپایدار شمال دور این کشور می آید. او ، همسرش و ۱۱ فرزندشان در ۱۰۰ کیلومتری شهر ماروآ پناه بردند و در آنجا مهارت های جدیدی را در زمینه ای که هرگز انتظارش را نیافته است ، آموخته است: آبزی پروری.

او تنها نیست. بیش از ۴۰۰ نفر از شهر زیلنگ که به شدت تحت تأثیر شورش خشونت آمیز قرار گرفته است ، پرورش ماهی را به عنوان راهی برای بازسازی معیشت و زندگی خود فرا گرفته اند.

در حقیقت ، از مارس ۲۰۱۹ ، بیش از ۳۰۰۰ نفر در سراسر کشور ، از جمله پناهندگان و آوارگان در منطقه شمال دور ، در پروژه های مختلف FAO شرکت کردند که با بودجه اهدا کننده از صندوق واکنش اضطراری مرکزی سازمان ملل (CERF) و کمک ایرلندی .

در حالی که کامرون دارای صنعت ماهیگیری در امتداد ساحل خود در جنوب غربی است ، پرورش آبزیان در مناطق داخلی از اهمیت بیشتری برخوردار است ، جایی که محصولات کشاورزی و دامداری منبع رایج تری برای حمایت از معیشت بوده است.

فائو با وزارت دام ، شیلات و صنایع دامی کشور همکاری کرده است تا به کشاورزان و دامداران در این بخش آینده دار آموزش دهد. تجهیزات ماهیگیری و سایر کمک های فنی نیز از طریق این پروژه ها ارائه شد.

گذشته از خشونت در شمال دور ، جمهوری کامرون با نرخ بالایی از فقر دست و پنجه نرم می کند. این ترکیب درگیری های خشونت آمیز ، گرسنگی ناشی از فقر و شوک های اقلیمی میلیون ها نفر را از خانه های خود مجبور کرده و معیشت میلیون ها نفر دیگر را نابود کرده است.

در اوایل سال ۲۰۲۱ ، تقریباً ۲.۷ میلیون نفر در کامرون ناامن غذایی برآورد شده اند و بیش از ۳۰۰۰۰۰ آواره داخلی در منطقه شمال دور وجود دارد. همه گیری Covid-19 به چالش های روزمره ای که بسیاری از مردم با آن روبرو هستند افزوده است.

پرورش ماهی و ایجاد تجارت

برخی از آوارگان ، مانند فلورانس گاسیدا ، روزی به ماهیگیری اعتماد کردند.

فلورانس ، یک مادر تنها و دارای پنج فرزند ، از روستای زبه در منطقه شمال دور این کشور می آید ، جایی که ماهیگیری به طور سنتی فعالیت اصلی اقتصادی است. این تغییرات آب و هوایی ، به جای خشونت ، او را مجبور به ترک کرد به دلیل تأثیر آن بر ذخایر ماهی محلی در اطراف روستای خود. او از طریق یک پروژه FAO در حال کسب درآمد از طریق پرورش آبزیان است.

او می گوید: “با تشکر از آموزش و پشتیبانی ارائه شده توسط FAO ، اکنون می توانم خودم ماهی پرورش دهم و محصولاتم را بفروشم.” “من هم اکنون می دانم که چگونه یک مزرعه پرورش ماهی را مدیریت کنم ، در حالی که سلامت ماهی خود را تضمین می کنم.”

فائو آموزش هایی را برای زنان و مردان فراهم کرده و همچنین تجهیزات و خوراک ماهی را برای شرکت کنندگان در نظر گرفته است.

فولبرت هایبا-دالیوا ، متخصص آبزی پروری فائو که پروژه را هدایت می کند ، می گوید: “با این ابتکارات است که اکنون مردم این منطقه مزایای پرورش ماهی را کشف کرده اند ، اینکه چگونه ماهی خود را پرورش دهند و از این طریق به کاهش ناامنی غذایی کمک کنند.”

“فائو همچنین با به اشتراک گذاشتن تکنیک های مختلف تولید ماهی از طریق سمینارهای آموزشی و نظارت بر تولید کنندگان ، از دولت حمایت می کند.”

با حمایت مالی ، FAO بر لزوم بهبود امنیت غذایی در کوتاه مدت و ایجاد ظرفیت و انعطاف پذیری در بلند مدت تمرکز کرد.

از زمان شروع پروژه ، پرورش دهندگان ماهی نزدیک به ۱۷۰۰ کیلوگرم ماهی تازه تولید کرده اند. فائو همچنین به منظور کم کردن تلفات غذایی ، زنان را در زمینه تکنیک های فرآوری ، مانند روش های خشک کردن ماهی ، آموزش داده است.