چندین گونه از ماهیان خاویاری در نتیجه ماهیگیری بیش از حد ، شکار غیرقانونی ، آلودگی آب ، ایجاد سد و تخریب منابع طبیعی آب و زیستگاه ها برای خرید بچه ماهی خاویار در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند.
ماهیگیری بیش
مقدمه
از حد تنظیم جریان رودخانه و ماهیگیری بیش از حد مهمترین دلایل کاهش جمعیت ماهیان خاویار در قرن بیستم است. ماهیان خاویاری به دلیل بلوغ جنسی دیررس (۲۵-۲۵ سال) در معرض صید بیش از حد هستند. در طول دهه ۱۹۹۰ با برداشت غیرقانونی بی سابقه ، کل صید به طرز چشمگیری افزایش یافت. فعالیت شکار غیرقانونی در حوضه ولگا-خزر به تنهایی ۱۰-۱۲ برابر صید قانونی تخمین زده می شود. همین وضعیت در رودخانه آمور نیز رخ می دهد.
ماهیگیری و تجارت ماهیان خاویاری یک تجارت بسیار سودآور است. در مقایسه با سایر فعالیتهای شیلات ، اغلب به عنوان “استخراج طلا” شناخته می شود. برداشت و تجارت غیرقانونی محصولات ماهیان خاویاری یک کار کاملاً مدیریت شده و اداره شده است.
توسط جرایم سازمان یافته کنترل می شود و با فساد در سطح جهان در ارتباط است. صید بیش از حد و شکار غیرمجاز منجر به کاهش قابل توجهی در کل صید قانونی در جهان و به ویژه در حوضه اصلی ماهیان خاویاری – دریای خزر شده است.
تجارت قانونی و غیرقانونی در خاویار
خاویار تخمهای نابارور ماهیان خاویاری است. برای بسیاری از خوراکی های خوراکی ، خاویار ، که مروارید سیاه نامیده می شود ، یک غذای خوشمزه و بدون موازی است. سه گونه اصلی ماهیان خاویاری که معامله می شوند ، خاویار متمایز تولید می کنند: بلوگا ، اوسیترا (ماهیان خاویاری روسی) و Sevruga (ماهیان خاویاری ستاره ای). رنگ و اندازه خاویار تحت تأثیر گونه ها و مرحله بلوغ قورباغه قرار دارد.
بیشترین تقاضای خاویار و گران قیمت آن مربوط به ماهی بلوگا است ، ماهی غول آسایی که می تواند تا ۱۲۰۰ کیلوگرم وزن ، پنج متر اندازه و ۱۰۰ سال عمر کند. امروز ایران و روسیه صادرکنندگان اصلی خاویار هستند که حدود eighty٪ آن از سه گونه ماهیان خاویاری دریای خزر گرفته می شود: ماهیان خاویاری روسی (حدود ۲۰٪ از بازار)
ماهیان خاویاری و ماهیان خاویاری ایرانی
در سال ۱۹۹۸ تجارت حقوقی بین المللی بیش از ۲۲۰ تن خاویار داشت. برای سال ۲۰۰۲ ، همه کشورها مجموع سهمیه صادرات خاویار را به کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های در معرض خطر گیاهان و جانوران (CITES) در سطح ۱۹۳.۶ تن اعلام کردند.
از این تعداد ایران (۶/۳۹ درصد) ، فدراسیون روسیه (۸/۲۸ درصد) و قزاقستان. (sixteen درصد) بزرگترین صادرکننده خاویار با بیشترین وارد کننده سوئیس (۲۴ درصد) ، فرانسه (۱۹ درصد) و آلمان (۱۷ درصد) بودند.
اگرچه سهمیه های قانونی پایدار هستند ، اما باید به رسمیت شناختن سطح بالای محصول و تجارت غیرقانونی تعیین شود. در طی دوره ۱۹۹۸ و بخشی از سال ۱۹۹۹ ، هشت طرف CITES بیش از ۲۰ تن خاویار را کشف و ضبط کردند ، که نشان دهنده تجارت غیرقانونی قابل توجه است. اعتقاد بر این است که مقدار قابل توجهی از تمام ماهیان خاویاری صید شده در دریای خزر به صورت غیرقانونی معامله می شود.
خاویار در داخل کشور و همچنین در سطح بین المللی تجارت می شود و دلایلی وجود دارد که فکر می کند بازارهای داخلی بزرگ و ضعیف کنترل شده اند.
به دلیل تجارت گسترده بین المللی محصولات ماهیان خاویاری و تأثیرات منفی واقعی و بالقوه آن بر جمعیت ماهیان خاویاری. دو گونه ماهیان خاویاری (Acipenser sturio و A. Brevirostrum) در ضمیمه I CITES در سال ۱۹۷۵ ذکر شده است. همه گونه های دیگر ماهیان خاویاری ذکر شده است در پیوست II از سال ۱۹۹۷.
تهدیدهای دیگر
علاوه بر تأثیرات صید بیش از حد بر این گونه آسیب پذیر از نظر زیست شناختی. آلودگی رودخانه و به ویژه آلودگی مناطق تخم ریزی ممکن است به طور جدی بر جمعیت ماهیان خاویاری تأثیر بگذارد. دانشمندان روسی متوجه تغییر شکل تخمها شده و تومورها و کبد. تیروئید و بیماریهای عضلانی را در بزرگسالان مشاهده کرده اند. این ممکن است پیامدهایی برای بقای گونه و کیفیت خاویار داشته باشد و نیاز به کنترل آلودگی را برجسته کند.
دلیل مهم دیگر کاهش جمعیت ماهیان خاویاری تخریب مسیرهای مهاجرت و تخم ریزی. به دلیل ساخت سد عظیم در کنار رودخانه های بزرگ تولید مثل است. در نتیجه ، تولید مثل برخی از گونه های ماهیان خاویاری اکنون به تولید مثل در جوجه کشی ها بسیار وابسته است. در حال حاضر حدود ۹۰٪ از جذب افراد بلوگا به پرورش مصنوعی بستگی دارد.
برای خرید بچه ماهی خاویار کلیک کنید
