نکات پرورش کپور معمولی

ویژگی های بیولوژیکی

بدن کشیده و تا حدی فشرده. لب ضخیم دو جفت هالتر در زاویه دهان ، کوتاه تر در لب بالایی. پایه باله پشتی بلند با ۱۷-۲۲ اشعه شاخه ای و ستون فقرات قوی و دندانه دار در جلو. خط باله پشتی مقعر قدامی است. باله مقعدی با ۶-۷ اشعه نرم لبه خلفی خارهای سوم باله پشتی و مقعدی با خارهای تیز. خط جانبی با مقیاس ۳۲ تا ۳۸. دندانهای حلقی ۵: ۵ ، دندانهایی با تاج های صاف. کپور وحشی متغیر رنگی ، از پشت و قسمت های فوقانی به رنگ سبز مایل به قهوه ای است و از شکم به زرد طلایی سایه می زند. باله ها غروب ، شکمی و مایل به قرمز هستند. ماهی کپور طلایی برای اهداف زینتی پرورش می یابد.

پیشینه تاریخی

ماهی کپور یک ماده غذایی لوکس در اواسط و اواخر رومی بود و در روزه داری در قرون وسطی مصرف می شد. رومی ها این ماهی ها را در استخرهای ذخیره سازی (‘piscinae’) و بعداً در استخرهای ماهی ساخته شده توسط صومعه های مسیحی نگهداری می کردند. در این رویه اروپا کپور ماهی در یک فرهنگ نگهداری می شد. بزرگترین افراد به عنوان بچه ماهی انتخاب شدند. از ، ^{دوازدهم} تا اواسط ۱۴ ^امانتخاب مصنوعی ناخواسته قرن پس از میلاد ، اولین قدم ها به سوی اهلی سازی صورت گرفته است. پرورش کنترل شده برکه های نیمه طبیعی و پرورش بچه ماهی کپور از قرن نوزدهم در اروپا آغاز شد. سیپرینیدها برای بیش از ۲۰۰۰ سال در چین پرورش یافته اند
، جایی که آنها در استخرهای غیرقابل تخمیر نگهداری می شدند. استخرها به طور منظم با بچه های رودخانه ذخیره می شدند. از فن آوری پرورش چند فرهنگی مبتنی بر مواد غذایی طبیعی استفاده شد. مسابقات کپور نیمه اهلی در این سیستم توسعه یافته است. اخیراً در بیشتر مناطق پرورش ماهی کپور کپور اهلی تولید شده است. در اروپا حدود ۳۰-۳۵ گونه ماهی کپور معمولی اهلی وجود دارد. بسیاری از سویه ها در چین نگهداری می شوند. برخی از گونه های کپور اندونزی وجود دارد که تاکنون مورد بررسی و شناسایی علمی قرار نگرفته اند.

زیستگاه و زیست شناسی

کپور معمولی وحشی (که در این برگه به ​​طور کلی “کپور” نامیده می شود) در جریان های میانی و تحتانی رودخانه ها ، در مناطق غرقاب و در آب های کم عمق مانند دریاچه ها ، دریاچه های گاو نر و مخازن آب زندگی می کند. ماهی کپور عمدتا ساکنین پایین هستند اما بدنبال مواد غذایی در لایه های میانی و بالایی بدن هستند. “استخرهای کپور” معمولی در اروپا ،

حوضچه های کم عمق و اتروفیک با کف گل آلود و پوشش گیاهی آب انبوه در رودخانه ها هستند. طیف اکولوژیکی کپور گسترده است. بهترین و رشد به دست آمده است که محدوده درجه حرارت آب بین ۲۳ ^{درجه سانتی} گراد و ۳۰ ^{درجه سانتی} C. ماهی می توانید دوره های زمستان سرد زنده ماندن. شوری تا حدود پنج درصد قابل تحمل است. دامنه pH مطلوب ۶.۵-۹.۰ است. گونه ها می توانند از غلظت کم اکسیژن (۵ / ۰- ۳/۰ میلی گرم در لیتر) و همچنین از اشباع بیش از حد زنده بمانند.

کپور همه چیزخوار است و تمایل زیادی به مصرف غذای حیوانات مانند حشرات آب ، لارو حشرات ، کرم ها ، نرم تنان و زئوپلانکتون ها دارد. مصرف زئوپلانکتون در استخرهای ماهی که تراکم ذخیره در آنها زیاد است غالب است. علاوه بر این ، کپور ساقه ها ، برگ ها و دانه های گیاهان آبزی و خشکی ، گیاهان آبزی پوسیده و غیره را مصرف می کند. پرورش استخر کپور ماهی بر اساس توانایی گونه ها در پذیرش و استفاده از غلات تهیه شده توسط کشاورزان است. رشد روزانه ماهی کپور می تواند ۲ تا ۴ درصد از وزن بدن باشد. کپورها می توانند طی یک فصل در استخرهای ماهیان چند فرهنگی مناطق نیمه گرمسیری / گرمسیری به ۰.۶ تا ۱.۰ کیلوگرم وزن بدن برسند. رشد در منطقه معتدل بسیار کندتر است: در اینجا ماهیان پس از ۲ تا ۴ فصل پرورش به وزن ۱ تا ۲ کیلوگرم می رسند.

در اروپا ، ماهی کپور ماده برای رسیدن به بلوغ در مناطق آب و هوایی معتدل و نیمه گرمسیری به حدود ۱۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ درجه روز نیاز دارد. ماهی کپور نر در یک دوره ۲۵ تا ۳۵ درصد کوتاهتر بالغ می شود. دوره بلوغ سویه های کپور آسیایی کمی کوتاه تر است. تخم ریزی ماهی کپور اروپایی زمانی شروع می شود که دمای آب ۱۸-۱۷ ^درجه سانتیگراد باشد ، وقتی غلظت یون آب به طور ناگهانی در آغاز فصل بارندگی کاهش می یابد ، سویه های آسیایی شروع به تخم ریزی می کنند. کپور وحشی تخم ریزی جزئی است. کپور اهلی در طی چند ساعت تمام تخمهای رسیده خود را آزاد می کند.

ماهی کپور بعد از درمان هورمونی تخمهای رسیده خود را در مدت زمان بسیار کمتری آزاد می کند ، که سلب کردن را ممکن می کند. مقدار تخم مرغ آزاد شده ۱۰۰ تا ۲۳۰ گرم در کیلوگرم وزن بدن است. پوسته تخم مرغ پس از تماس با آب چسبناک می شود.

رشد جنینی کپور حدود ۳ روز در ^دمای ۲۳-۲۳ ^درجه سانتیگراد (۷۰-۶۰ درجه روز) طول می کشد . در شرایط طبیعی ، بچه های جوجه ریزی شده به زیر لایه ها می چسبند. حدود سه روز پس از تخمگذاری قسمت خلفی مثانه شنا ، لاروها به صورت افقی شنا می کنند و شروع به مصرف غذای خارجی با حداکثر اندازه ۱۵۰-۱۸۰ میکرومتر (عمدتا روتیفر) می کنند.

برای آشنایی بیشتر با سایر آبزیان و دیگر جانوران دریایی، خرید و آشنایی با نحوه پرورش و تخم گزاری آبزیان از جمله خرید ماهی کپور، آمور، قزل آلا و… . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد غذای آبزیان به دیگر مقاله های ما سر بزنید. همچنین می توانید با مراجعه به دیگر سایت ما برای خرید انواع دستگاه اسپلش، تور ماهی ماهیگیری، استخر فایبرگلس و… اقدام نمایید. همچنین برای مشاوره و اطلاعات بیشتر میتوانید با مشاورین ما در تماس باشید برای ارتباط کافیست با شماره های موجود در سایت تماس حاصل فرمایید.

تأمین بذر

تخمریزی روی لانه ها ، علف های هرز آبزی و علف های غرقاب در مخازن و استخرها

کپور ممکن است در طول سال در مناطق گرمسیری هند تخم ریزی کند و در ژانویه-مارس و ژوئیه-آگوست این قله ها به اوج خود برسند. تولید مثل در هاپاس ، مخازن سیمانی یا استخرهای کوچک انجام می شود. از گیاهان آبزی غوطه ور به عنوان بستر تخمگذاری استفاده می شود. وقتی بچه ها ۴ تا ۵ روزه می شوند ، آنها را در حوضچه های مهد کودک ذخیره می کنند.

از روش Sundanese برای تخمریزی ماهی کپور در اندونزی استفاده می شود. بچه ماهی در استخرهای بچه ماهی نگهداری می شود که از نظر جنسیت جدا شده است. بچه ماهی بالغ به ۲۵-۳۰ متر ^{مربع منتقل می شود}استخرهای تخم ریزی ‘Kakabans’ (لانه های ساخته شده از الیاف گونه های Arenga) در حوضچه ها نصب شده است. ماهی ها تخم های خود را در دو طرف کاکابان می گذارند. با تکمیل تخم ریزی ، لانه ها به استخرهای جوجه ریزی / پرستاری منتقل می شوند.

از استخرهای کوچک برای تخم ریزی ماهی کپور در چین استفاده می شود. خرید بچه ماهی کپور از علف های هرز آبزی (Ceratophyllum ، Myriophyllum) یا برگ های خرما شناور به عنوان زیر لایه تخم ریزی استفاده می شود.

، استخر Dubits کوچک (۱۲۰-۳۰۰ متر ^مربع مساحت سطح آب) برای تخم خرید بچه ماهی کپور ریزی مورد استفاده قرار گرفت، و برای پرستاری کوتاه از سرخ کپور در اروپا در گذشته است. اخیرا، استخر با مساحت از چند صد متر ^² تا ۱۰-۳۰ هکتار در اینجا استفاده می شود. دو تا چهار هفته پس از تخم ریزی ، بچه ماهی را می توان از این حوضچه های بزرگ برداشت کرد ، یا ممکن است در آنجا برای پرورش تا اندازه انگشت پا باقی بماند.

تولید بذر مبتنی بر جوجه کشی

این موثرترین و مطمئن ترین روش تولید بذر است. ماهی های شیرین در آب با اشباع اکسیژن و در محدوده دما ۲۰-۲۴ ºC نگهداری می شوند. به آنها دو دوز تزریق غده هیپوفیز یا مخلوطی از آنتاگونیست GnRH / دوپامین برای القای تخمک گذاری و اسپرم زدگی داده می شود. تخمها بارور می شوند (با استفاده از “روش خشک”) و چسبندگی تخمها با استفاده از تیمار نمک / اوره و به دنبال آن حمام اسید تانن (روش Woynarovich) از بین می رود. جوجه کشی در شیشه های Zoug انجام می شود. بچه های جوجه ریزی شده به مدت ۱ تا ۳ روز در مخازن مخروطی بزرگ نگهداری می شوند و معمولاً در مرحله “شنا کردن” یا “تغذیه بچه ها” در استخرهای درست تهیه می شوند. تقریباً می توان ۳۰۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰۰ بچه بچه تازه سرخ شده را از یک ماده تنها انتظار داشت.

پرستاری از ماهی کپور معمولی در استخرها و مخازن

استخرهای قابل تخریب علف های هرز کم آب و عظیم از ۰.۵ تا ۱.۰ هکتار برای پرستاری کپور مناسب ترین هستند. حوضچه های مهد کودک باید قبل از جوراب زنانه ساقه بلند آماده شوند تا رشد جمعیت روتیفر را تشویق کنند ، زیرا این اولین غذای تغذیه بچه ماهی است. تراکم ذخیره ۱۰۰-۴۰۰ سرخ در متر مربع است. بعد از جوراب زنانه ساقه ها باید با Moina یا Daphnia تلقیح شوند. از خوراک های تکمیلی مانند کنجاله سویا ، وعده های غذایی غلات ، کنجاله گوشت یا مخلوط این مواد استفاده شود. برای تغذیه بچه ماهی می توان از سبوس برنج یا صیقل دهنده برنج نیز استفاده کرد. طول دوره مهد کودک ۳ تا ۴ هفته است. وزن نهایی ماهی ۰.۲-۰.۵ گرم است. میزان بقا ۴۰-۷۰ درصد است.

اگر شکارچیان زیادی در منطقه حوضچه ها وجود داشته باشند (حشرات ، مارها ، قورباغه ها ، پرندگان ، ماهی های وحشی) ، می توان از پرستار مخزن ماهی کپور استفاده کرد. مخازن با مساحت ۵-۱۰۰ متر مربع ، ساخته شده از بتن ، آجر یا پلاستیک ، می توانند برای پرستاری بچه های با اندازه تا ۱-۲ سانتی متر استفاده شوند. با استفاده از یونجه و کود ، می توان جمعیت متراکم پارامسیوم و روتیفر را در این مخازن ایجاد کرد. چند صد سرخ در هر متر مربع می تواند ذخیره شود. از زئوپلانکتون جمع شده و وعده های غذایی با اندازه ذرات ریز ، یا غذاهای کامل اولیه می توان استفاده کرد سیستم های نوع صنعتی ، مانند مسیرهای مسابقه ، یا سیستم های چرخش مجدد آب نیز برای پرستاری مناسب هستند.

تولید انگشت

تولید انگشتان ماهی کپور به طور معمول در استخرهای نیمه فشرده ، بر اساس کود طبیعی / کود طبیعی و غذای کمکی انجام می شود. تولید انگشت را می توان در یک سیستم تک مرحله ای انجام داد (نگهداری بچه های تازه تخم زده شده و برداشت انگشتان انگور) ، یک سیستم دو مرحله ای (تهیه بچه ماهی پرستار و برداشت انگشتان انگشت) یا یک سیستم چندچرخه (در صورت تهیه بچه های تازه تخم خورده و ماهی ها چندین بار نازک شد)

تغذیه بچه بچه پرستار موثرترین روش برای تولید انگشتان بزرگ و متوسط ​​است. بسته به اندازه نهایی مورد نیاز انگشتان ، می توان ۵۰۰۰۰-۲۰۰۰۰۰ قطعه بچه بچه پرورشی در هکتار را در مناطق معتدل ، ترجیحاً در سیستم های چندفرهنگی که نسبت ماهیان کپور معمولی ۲۰-۵۰ درصد است ، تهیه کرد. وزن نهایی ماهی کپور ۳۰-۱۰۰ گرم است. در مناطق گرم آب و هوای گرم ، اگر هدف تولید تولید انگشتان بزرگ باشد ، تراکم نگهداری بچه های شیرخوار ۵۰ ۰۰۰-۷۰ ۰۰۰ در هکتار است که نسبت ماهی کپور معمولی ۲۰ درصد است. نرخ زنده ماندن ۴۰-۵۰ درصد حاصل می شود. انگشت های کوچک را می توان در استخرهایی که دارای ۴۰۰۰۰۰ بچه بچه پرورشی کوچک (۱۵ میلی متر) هستند تولید کرد. در این حالت میزان بقا ۲۵-۳۰ درصد است.

استفاده مکرر از کود برای حفظ جمعیت پلانکتون ضروری است. تغذیه عمدتا بر اساس محصولات جانبی کشاورزی در مناطق نیمه گرمسیری ، غلات و گلوله در مناطق معتدل است.

تکنیک های در حال رشد

تولید دو کپور قدیمی

در تابستان در مناطق معتدل ، ماهی های یک ساله (۲۰-۱۰۰ گرم) باید در سال دوم تا ۲۵۰-۴۰۰ گرم پرورش داده خرید بچه ماهی کپور شوند. میزان ذخیره سهام ۴۰۰۰-۶۰۰۰ در هکتار است ، به علاوه حدود ۳۰۰۰ کپور چینی در هکتار ، اگر فقط غلات تغذیه شوند. اگر از غلات و گلوله ها نیز استفاده شود ، میزان ذخیره سازی می تواند بسیار بیشتر باشد (تا ۲۰۰۰۰ در هکتار). جیره غذایی روزانه تقریباً ۳-۵ درصد از وزن بدن است.

تولید ماهی در اندازه بازار

کپور معمولی را می توان در سیستم های تولید تک فرهنگی مبتنی بر خوراک طبیعی ، گسترده ، در استخرهای راکد آب تولید کرد. تولید یکپارچه فشرده مبتنی بر خوراک مصنوعی را می توان در قفس ، مخازن آبیاری و استخرها و مخازن آب جاری یا در سیستم های گردش مجدد انجام داد.

کپور معمولی با سیستم کپور چینی و یا کپور عمده هندی ، تیلاپیا ، کفال و غیره در سیستم های چندفرهنگی تهیه می شود. این یک روش تولید غذایی و غذایی مکمل طبیعی است ، که در آن ماهی هایی که عادات مختلف تغذیه ای دارند و طاقچه های تغذیه ای مختلفی را اشغال می کنند در استخرهای مشابه ذخیره می شوند. مقدار ماهی باید مطابق با بهره وری موجودات غذایی طبیعی باشد. استفاده مکرر از کود یا کود و نسبت مناسب گونه ، باعث می شود که جمعیت های مولد موجودات غذایی طبیعی ، و حداکثر بهره وری از اکوسیستم حوضچه ها تولید شود. اثرات هم افزایی بین گونه های ماهی تولید در استخرهای چندفرهنگی را پشتیبانی می کند.

کپور و دام پروری

فرهنگ کپور را می توان با دامپروری و / یا تولیدات گیاهی ادغام کرد. ادغام می تواند مستقیم باشد (حیوانات بالای استخرهای ماهی) ، خرید بچه ماهی کپور غیرمستقیم (زباله های حیوانات در استخرها به عنوان کود استفاده می شوند) ، موازی (ماهی-برنج ، ماهی) یا پی در پی (تولید ماهی بین محصولات). دوچرخه سواری متوالی ماهی / حیوانات / حبوبات / برنج (در چرخه های ۷ تا ۹ ساله) برای کاهش قابل توجه بارگذاری محیطی آبزی پروری / کشاورزی فشرده مناسب است. از آنجا که گودال کپور معمولی در کف حوضچه ، تحمل محیطی گسترده ای دارد و یک عادت تغذیه ای همه چیز خوار است ، آنها یک نوع کلیدی در سیستم های یکپارچه هستند.

ماهی کپور معمولی را می توان در آبهای طبیعی ، مخازن و مناطق موقتاً غرقاب ذخیره کرد ، تا از تولید مواد غذایی طبیعی این آب ها برای شیلات صید افزایش یافته استفاده شود. در این حالت ماهی های ذخیره شده باید از انگشتان ۱۵-۱۵ سانتی متری تولید شده در مزارع پرورش ماهی (“شیلات مبتنی بر آبزی پروری”) به منظور جلوگیری از ضررهایی که برای ماهیان کوچکتر ایجاد می شود. کپور معمولی ، متناسب با بهره وری از آب و شدت بهره برداری ، معمولاً با سایر گونه های سایپرینید موجود است.

تأمین خوراک

استفاده از غذای طبیعی در بخشهای دیگر این برگه ذکر شده است. اینها بعضی اوقات با خوراکهای ترکیبی مزرعه ای خرید بچه ماهی کپور یا تجاری تکمیل می شوند.

تکنیک های برداشت

برای پرورش ماهی کپور از استخرهای غیر قابل تخریب یا استخرهای قابل تخلیه با خندق برداشت بلند یا حوضچه هایی با چاله های برداشت داخلی یا خارجی استفاده می شود. ماهی ها معمولاً توسط تورهای دریایی برداشت می شوند. طول شبکه ها باید ۱.۵ برابر عرض حوضچه ها باشد ، اما بیش از ۱۲۰-۱۵۰ متر نباشد.

در استخرهای غیر قابل شستشو می توان برداشت انتخابی انجام داد. حداکثر وزن کپور ماهی که می تواند از طریق خرید بچه ماهی کپور شبکه های مختلف اندازه مش عبور کند: ۲۰ میلی متر اندازه مش = ۲۰ گرم ماهی ؛ ۲۵ میلی متر = ۴۰ گرم ۳۰ میلی متر = ۱۰۰ گرم ۳۵ میلی متر = ۱۷۰ گرم ۴۰ میلی متر = ۲۷۰ گرم ۵۰ میلی متر = ۴۰۰ گرم

از آنجا که کپور منطقه ای را که در آن به دنبال غذا هستند بدون گل نگه می دارد ، تغذیه باید در طول دوره رشد در منطقه خرید بچه ماهی کپور برداشت انجام شود. در زمان برداشت آب باید به آرامی تخلیه شود (۱-۳ روز از یک حوضچه ۱ هکتار ، ۸-۱۴ روز از استخرهای ۳۰-۶۰ هکتار). ماهی ها در عمیق ترین قسمت استخر جمع می شوند ، مگر اینکه با کاهش ناگهانی سطح آب ، یا سر و صدا آنها را بترسانند. از آنجا که ماهی کپور به سمت آب ورودی شنا می کند ، مقدار کمی آب به حوضچه نزدیک محل زهکشی برای تمرکز ماهی سرازیر می شود ، خصوصاً اگر دمای آب زیاد باشد. وقتی مقدار زیادی ماهی در چاله های برداشت متمرکز  می شود ، هوادهی باید تأمین شود. پاشیدن آب روی سطح معمولاً کافی نیست.

برداشت نسبی (بدون توجه به قابل استخراج و غیر قابل شستشو بودن استخرها) با بهبود شرایط برای جمعیت باقیمانده ، تولید کل استخرها را افزایش می دهد.

جابجایی و فرآوری

اگر برداشت در آب گرم انجام شود ، ماهیان با استرس مکرر قبل از تور مشروط می شوند. اگر نسبت ماهی / آب بیش از ۱: ۲ نباشد ، ماهیان برداشت شده را می توان به مدت ۵-۳ ساعت بصورت زنده در مخازن هوادهی منتقل کرد. تراکم ماهی در مخازن حمل و نقل و مدت زمان حمل و نقل به اندازه ، دما و میزان هوادهی ماهی بستگی دارد.

اگر در حین برداشت ، ماهی ها توسط خوراک به منطقه برداشت فریب داده شوند ، فقط زمان حمل و نقل بسیار کوتاه امکان پذیر است ، زیرا تقاضای اکسیژن ماهی های اشباع شده زیاد است.

اکثر کپورها به صورت زنده به بازارها منتقل می شوند و به صورت زنده یا لباس تازه به فروش می رسند. آزمایش های موفقیت آمیزی در زمینه فیله سازی مقیاس بزرگ ماهی کپور در فرانسه انجام شده است. به غیر از محصولات با ارزش افزوده ، می توان حدود ۱۵ محصول مختلف از کپور تهیه کرد که نمایانگر سطوح مختلف فرآوری است.

هزینه های تولید

بر اساس نظرسنجی موسسه تحقیقات شیلات ، آبزی پروری و آبیاری (داده های منتشر نشده) متوسط ​​سود تولید ماهی کپور در برخی از مزارع پرورش ماهی مجارستان ۳۲۶ یورو در هکتار (از فروش ۱ ۶۵۲ یورو در هکتار) بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ بود. در هند ، سود خالص حاصل از کشت و صنعت ، که در آن ماهی کپور معمولی ۲۵ درصد از کل ماهی های ذخیره شده را تشکیل می دهد ، ۷۱۰ دلار در هکتار (از فروش ۱ ۹۲۹ دلار) در سال ۱۹۹۰ گزارش شده است (سینها ، ۱۹۹۰). سود کشاورزان مقیاس کوچک در بنگلادش ۵۱۰-۱ ۵۸۰ دلار در هکتار گزارش شده است (از فروش ۱ ۵۴۰-۲۶۱۰ دلار در هکتار) خرید بچه ماهی کپور از استخرهای غیر قابل اصلاح فرهنگ ، که نسبت ذخیره ماهی کپور ۲۰ درصد بود (گوپتا) و دیگران ، ۱۹۹۹).

بیماری ها و اقدامات کنترل

مرض	عامل	نوع	سندرم	معیارهای
ساپرولگنیوز	Saprolegnia spp.	قارچ	کلنی های قارچی سفید در سطح بدن ، نواحی زخمی یا زخم و روی سطح تخم مرغ	دوزهای منفرد یا مکرر سبز مالاکیت
برانکیومیکوز ؛ پوسیدگی آبشش	Branchiomyces sanguinis	قارچ	رنگ موزاییکی آبشش؛ خونریزی و مناطق کم خونی ؛ مرگ و میر جمعی؛ عفونت ثانویه ساپرولگنیا	درمان حوضچه با آهک سریع ؛ درمان مکرر با سولفات مس
اریتودرماتیت کپور ؛ بیماری زخم	Aeromonas salmonicida achromogenes	باکتری	گره های کروی کوچک روی باله ها ؛ خونریزی زخم با لبه های دندانه دار ؛ ترازوهای برجسته اگزوفتالمیا شکم متورم ؛ خونریزی روی آبشش ها مایع صورتی رنگ در حفره بدن؛ عفونت ثانویه زخم ساپرولگنیا	استفاده از فن آوری های گسترده از استرس جلوگیری کنید آنتی بیوتیک ها را در خوراک یا به صورت تزریق استفاده کنید. واکسیناسیون
بیماری Columnaris	فلکسی باکتر ستونی	باکتری	ظاهر بالاتر از ۱۵ º لکه های سفید خاکستری احاطه شده توسط منطقه ای با مایل به قرمز روی سر ، آبشش ها ، پوست و باله ها. غشاهای بین اشعه باله را از بین می برد	درمان با کلرید بنزالکونیوم ، سولفات مس یا آنتی بیوتیک (فورازولیدون ، نئومایسین ، اکسی تتراسایکلین ، ترامایسین) ؛ خوراک حاوی سولفامرازین و اکسی تتراسایکلین
بیماری آبله باکتریایی	Flavobacterium branciophyla	باکتری	نواحی سفید روی سطح بدن و / یا روی آبشش ها. نکروز در مناطق آلوده	درمان با نمک یا آنتی بیوتیک ؛ بهبود محیط حوضچه
مایکوباکتریوز	Mycobacterium spp.	باکتری	لاغر ، ماهی کوتاهی تغذیه متوقف می شود تغییر رنگ خاکستری روشن در سطح بدن ؛ گاهی زخم باز	هیچ درمانی در دسترس نیست از بین بردن جمعیت آلوده
ویرمی بهاری کپور ماهی	راپد ویروس کارپیو	ویروس	شیوع بیش از ۱۲ درجه C؛ شنای نامنظم بی حالی بعدی رخ می دهد. التهاب روده؛ ورم اگزوفتالمیا آبششهای رنگ پریده؛ خونریزی در پوست	حذف ناقلین ، مانند انگلهای مکنده خون. عدم انتقال ماهی آلوده
آبله کپور	ویروس نوع هرپس	ویروس	لکه های صاف ، مات ، سفید مایل به خاکستری با قطر ۱-۲ میلی متر روی سطح بدن ؛ بعداً ، بدن با آنها پوشانده شده است. از دست دادن کلسیم بدن نرم؛ دم را می توان به سر تبدیل کرد تظاهر بالا ۱۴ درجه C	از معرفی ماهی آلوده خودداری کنید
بیماری ویروس کوی هرپس (KHV)	ویروس نوع هرپس	ویروس	بیماری در کپور معمولی و کوی بین دمای ۱۷-۲۵ درجه سانتیگراد اتفاق می افتد . بی حالی شنای کنترل نشده و نامنظم نکروز کانونی آبشش ها ؛ افزایش ترشح مخاط ؛ خونریزی روی آبشش و کبد ؛ التهاب کلیه ؛ مرگ و میر جمعی	مناطق آلوده را به مدت ۳ ماه بدون کپور نگه دارید. واکسیناسیون
آرتروز	Ichthyobodo spp.	اکتوپارازیت پروتوزوئید	گل دهی در ورودی ؛ بی حالی چشمک زن شنای نامنظم ماهی لاغر فیلم خاکستری آبی روی پوست و آبشش	حمام سبز نمک ، فرمالین یا مالاکیت ؛ اکسی کلرید مس در استخرها
کوکسیدیوز	Eimeria spp.	اندوپارازیت تک یاخته ای	ماهی ها در کف حوض دراز می کشند. چشمان توخالی ناتوانی بدن لاغر سر بزرگ ادم غشای شکم و دیواره روده ؛ دیواره روده تاریک است تورم مخاط روده ؛ مخاط مایل به زرد	ضد عفونی و خشک کردن استخرها ؛ فورازولیدون در خوراک
بیماری لکه سفید Ichthyophthiriosis	Ichthyophthirius multifiliis	اکتوپارازیت پروتوزوئید	رفتار خراشیدن چشمک زن قوز کردن افزایش سرعت ضربان آبشش. آسیب آبشش لکه های سفید روی باله ها ، پوست ، آبشش ها و چشم ها	حمامهای سبز مالاکیت
Chilodonellosis	Chilodonella spp.	اکتوپارازیت پروتوزوئید	ماهی در سطح؛ شنا نامنظم ، سوسو زدن آبششهای رنگ پریده؛ فیلم خاکستری مخاط روی پوست ؛ نکروز سلولهای اپیتلیال ؛ زخم	حمام سبز نمک ، فرمالین یا مالاکیت ؛ اکسی کلرید مس در استخرها
تریکودینوز	Trichodina spp.	اکتوپارازیت پروتوزوئید	سطح تکه های سفید روی سطح پوست. ترشحات اضافی مخاط روی آبشش ها ؛ باله های خرد شده آبششهای رنگ پریده ای که با موکوس و بقایای سلول پوشانده شده اند	حمام سبز نمک ، فرمالین یا مالاکیت ؛ اکسی کلرید مس در استخرها
میکسوبولوز	Myxobolus spp.	آندوپارازیت Myxozoan	ادم مقیاس شل اگزوفتالمیا کیست سفید یا زرد و خونریزی روی آبشش ها. گره های سفید روی آبشش (koi) ؛ نکروز عضلانی	Fumagilin در خوراک
داکتیلوژیروز	Dactylogyrus spp.	اکتوپارازیت مونوژن	شنا ماهی تا ورودی آب. تکثیر اپیدرم آبشش ؛ ولکه های قابل مشاهده در آبشش های با ضرب کم (۴۰-۶۰)	Fumagilin در خوراک
ژیروداکتیلوز	Gyrodactylus spp.	اکتوپارازیت مونوژن	ماهی بی قرار شنا می کند. پوست خاکستری آبششهای رنگ پریده؛ باله های سفید و فرسوده	حمام نمک ، آمونیاک ، ارگانوفسفات ، نگوون یا پرازیکوآنتل ؛ حوضچه های خشک کردن
دیپلستوموز	Diplostomum spp.	ترماتود آندوپارازیتی	شنای کنترل نشده پوست تیره؛ خونریزی های کوچک روی شکم ؛ کاهش وزن آب مروارید در چشم ایجاد می شود. خونریزی چشم التهاب چشم اگزوفتالمیا	حمام Praziquantel؛ ریشه کنی میزبانها ، مانند حلزون ها و پرندگان
Phosthodiplostomosis	Phosthodiplostomum spp.	ترماتود آندوپارازیتی	لاروهای محصور شده تجمع ملانینا را ایجاد می کنند. کیست های سیاه ۰.۶-۱.۰ میلی متر ایجاد می شود. تغییر شکل ستون مهره ممکن است در بچه ماهیان ایجاد شود	حمام ارگانوفسفات (ماسوتن ، دیپترکس ، سومیتیون) یا پرازیکوآنتل ؛ ریشه کن کردن حلزون ها و حواصیل ها
سانگوینیکولیازیس	Sanguinicola spp.	ترماتود آندوپارازیتی	بی حالی شنا در حرکت مارپیچی تغذیه متوقف می شود ماهی روی سطح آب ؛ گاهی اوقات exophthalmia ؛ التهاب آبشش	حمام Praziquantel؛ ریشه کن کردن حلزون ها با سولفات مس در صورت عدم وجود ماهی ؛ برکه های خشک کن خورشید
ریه	لیگولا روده	cestode اندوپارازیتی	بدن متسع شنا به سختی تغذیه متوقف می شود کاهش وزن قسمت اول برآمدگی شکم ؛ تراوش در حفره بدن ؛ کرم های نواری در ماهی قابل مشاهده است	اخراج پرندگان؛ حمام praziquantel
هردووسفالوز	Bothriocephalus acheilognathi	cestode اندوپارازیتی	حرکت تنبل ؛ شنا در سطح؛ لاغری شکم بزرگ شده التهاب دستگاه گوارش ؛ خونریزی و زخم روده	سالیسیلانید کلر دار در خوراک ؛ حمام praziquantel؛ در زمستان حوضچه ها را خشک نگه دارید. ته حوضچه ها را با آهک ضدعفونی کنید. ریشه ریشه ها را ریشه کن کنید
خاویوز ؛ هجوم کرم نواری	Khawia sinensis	cestode اندوپارازیتی	حرکت تنبل ؛ از دست دادن اشتها؛ رشد کند کم خونی پوست و آبشش. خونریزی و زخم روده. کرم ها ممکن است از مقعد بیرون زده باشند	حمام Devermin؛ ریشه کن کردن tubifex (میزبان) توسط ضد عفونی کننده حوضچه ها
هجوم نماتد	Contracaecum spp.	نماتد اندوپارازیتی	لاغری اگزوفتالمیا از دست دادن خون در حفره بدن ؛ کرم های گرد در حفره قلب و بدن	بدون درمان
فیلومتروز هجوم نماتد	Phylometra spp.	نماتد اندوپارازیتی	تعادل از دست رفته ماهی شناور سر به پایین؛ تغذیه متوقف می شود گره های قرمز روی پوست و زیر مقیاس ها	ریشه ریشه ها را ریشه کن کنید تزریق Nilverm یا Ditrazin به حفره بدن
آلودگی زالوی ماهی	Piscicolidae	آنلید اکتوپارازیتی	شنای بیش فعال در ورودی آب ؛ کاهش وزن زخم	حمام نمک یا دیپترکس (با یا بدون پرمنگنات پتاسیم)
آلودگی زالوی ماهی	Piscicolidae	آنلید اکتوپارازیتی	شنای بیش فعال در ورودی آب ؛ کاهش وزن زخم	حمام نمک یا دیپترکس (با یا بدون پرمنگنات پتاسیم)
ارگاسیلوز	Ergasilus spp.	بندپایان خارج رحمی	کاهش وزن؛ رشد کند مرگ و میر تکه های سفید کوچک روی آبشش ها ؛ هیپرپلازی آبشش نکروز بافت آبشش ؛ لاله های گمشده کاهش گردش خون ؛ عفونت های ثانویه	حمام کلرفو یا ارگانوفسفات ؛ برکه های خشک کن خورشید
لرنوز	Lernaea spp.	بندپایان خارج رحمی	بی حالی تغذیه متوقف می شود کرم های لنگر در سطح بدن و آبشش ها دیده می شود	حمام نمک ، پرمنگنات پتاسیم یا ارگانوفسفره
آرگولوز	Argulus spp	بندپایان خارج رحمی	انگلهایی که در سطح بدن قابل مشاهده هستند. شنا غیر طبیعی بی حالی تغذیه متوقف می شود تولید بیش از حد مخاط ؛ خونریزی های کوچک فرسایش باله کم خونی زخم عفونت های ثانویه	حمام نمک ، پرمنگنات پتاسیم یا ارگانوفسفره

آمار تولید

تولید کپور معمولی پرورشی تقریباً ۱۴ درصد از کل تولید آبزیان آب شیرین جهانی در سال ۲۰۰۲ (۳۳ ۱۳۸ ۹۶۲ تن) بود. تولید کپور معمولی بین سال ۱۹۸۵ (۶۸۱ ۳۱۹ تن) و ۲۰۰۲ با نرخ جهانی ۹.۵ درصد در سال افزایش یافته است. در دهه گذشته (۲۰۰۲ تا ۱۹۹۳) این میزان به ۱۰.۴ درصد در سال رسیده است. این میزان از میزان انبساط ماهی کپور چمن پرورشی (۱۰/۱ درصد در سال) ،
ماهی کپور نقره (۸/۸ درصد در سال) و تولید ماهی کپور بزرگ (۷،۲ درصد در سال) بیشتر است ، اما کمتر از آن در مورد تیلاپیا (۸/۱۱ در سال) در این دهه. در اروپا ، تولید کپور معمولی در سال ۲۰۰۲ ۱۴۴ ۶۰۲ تن بود. این نشان دهنده کاهش قابل توجهی از تولید بیش از ۴۰۲۰۰۰ تن در سال ۱۹۹۰ است که ناشی از تغییرات در اروپای شرقی است. با این حال ، به نظر می رسد تولید اروپا به تدریج دوباره در حال افزایش است.

بر اساس داده های FAO ، میانگین جهانی قیمت واحد کپور معمولی پرورشی از ۱.۴۳ دلار در هر کیلوگرم در سال ۱۹۹۳ به ۰.۹۲ دلار در هر کیلوگرم در سال ۲۰۰۲ کاهش یافته است. با این حال ، این ممکن است به طور عمده به دلیل کاهش ارزش یوان RMB در طی این باشد دوره در چین ، جایی که بخش زیادی از تولید (به عنوان مثال ۷۰ درصد در سال ۲۰۰۲) انجام می شود.

بازار و تجارت

داده های آماری نشان می دهد که تولید کپور معمولی ممکن است به حد مجاز نزدیک شده باشد. با این حال ، کپور معمولی در مناطقی که به طور سنتی تولید می شود ، از گونه های مهم باقی خواهد ماند. اکثر ماهیان کپور در داخل کشور مصرف می شوند. بر اساس چندین آزمایش در مورد فرآوری کپور معمولی که در اروپا انجام شد ، مشخص شد که ماهی های زنده یا تازه لباس پوشیده توسط بازار مورد نیاز است. فرآوری باعث افزایش قیمت کپور به سطح رقابتی کمتر می شود ، بنابراین افزایش قابل توجه تقاضا برای محصولات کپور فرآوری شده قابل پیش بینی نیست.

به طور معمول سالانه حدود ۲۴۰۰۰ تن محصولات کپور فیله یا منجمد کپور زنده ، تازه / سرد (همه گونه ها) در اروپا تجارت می شود (وارد می شود یا صادر می شود). صادرکنندگان اصلی اتریش ، جمهوری چک ، کرواسی و لیتوانی هستند. وارد کنندگان اصلی در سال ۲۰۰۲ اتریش ، آلمان ، مجارستان و لهستان بودند. در کل بقیه جهان ، از جمله منطقه اصلی تولید کننده (آسیا) ، تجارت بین المللی همه گونه های کپور کاملاً محدود است (۳۹۰۰۰ تن در سال در سال ۲۰۰۲).

تولید “ماهی کپور” در برخی مناطق آغاز شده است. برچسب زدن با کیفیت و تأکید بر این واقعیت که ماهی کپور در سیستم های گسترده یا نیمه فشرده ای تولید می شود که از فن آوری های سازگار با محیط زیست هستند ، ممکن است مقبولیت کپور معمولی را توسط گروه های خاصی از مصرف کنندگان افزایش دهد.

تغییر در هدف اصلی تولید کپور معمولی را می توان در اروپا مشاهده کرد. پیش از این ، بازار بیشتر ماهی را برای مصرف می خواست. اخیراً ، مقدار قابل توجهی از کپور تولید شده در آبزی پروری برای اهداف ماهیگیری در آبهای طبیعی و مخازن آب ذخیره می شود. از آنجا که ماهیگیران ماهی هایی را که روی قلاب فعالیت بیشتری دارند نسبت به ماهی کپور اهلی ترجیح می دهند ، به کپور وحشی یا ترکیبی از گونه های کپور اهلی و وحشی احتیاج دارند. کپور وحشی برای ذخیره سازی مجدد آبهای طبیعی که در آن احیای جانوران طبیعی انجام می شود نیز مورد نیاز است.

وضعیت و روندها

از آنجا که این گونه در آبزی پروری آب شیرین از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است ، بسیاری از جنبه های فیزیولوژی ، تغذیه ، ژنتیک و بیماری های آن طی دهه های گذشته مورد مطالعه قرار گرفته است. نقش کپور معمولی در اکوسیستم های آبی مورد بررسی قرار گرفته و فن آوری های پرورش و پرورش متناسب با شرایط مختلف آب و هوایی و سطح شدت ایجاد شده است.

وظایف آینده شامل موارد زیر است:

• فناوری پرورش: معرفی / انطباق فناوری هایی که برای شرایط مختلف آب و هوایی ، خرید بچه ماهی کپور زیست محیطی و اقتصادی – اقتصادی و کاربرد گسترده تر سیستم های دو فرهنگی و چند فرهنگی دوستدار محیط زیست در مناطق سنتی تولید ماهی کپور بهینه هستند.
• آبزی پروری چرخشی و کشاورزی: ​​معرفی استفاده چرخشی از زمین برای سیستم های آبزی پروری مبتنی بر کشاورزی / ماهی کپور ممکن است به از بین بردن اثرات سوverse زیست محیطی کشاورزی فشرده در بسیاری از مکان ها کمک کند. از این سیستم می توان برای نمک زدایی خاک نیز استفاده کرد.
• ژنتیک: تحقیقات ژنتیکی تمرین گرا برای توسعه سیستم های تولید مثل قابل اعتماد باید ادامه یابد. بر اساس تحقیقات ژنتیکی ، برای جلوگیری از همخونی ، باید انجمن های تولید مثل برای حفظ “سرزمین های” ثابت (گونه ها) در مناطق مختلف جغرافیایی و مناطق آب و هوایی ایجاد شود. INGA (شبکه بین المللی ژنتیک در پرورش آبزیان ، سازمان یافته توسط مرکز جهانی ماهی ، سابقاً ICLARM) به انجام وظایف فوق در مناطق جنوب شرقی آسیا و اروپای شرقی کمک می کند. در ژنتیک ماهی برخی زمینه ها برای افزایش مقاومت به بیماری کپور با توسعه سویه ها و هیبریدهای مقاوم وجود دارد.
• بیماری ها و کنترل: تغییرات نامطلوب در محیط طبیعی ، افزایش شدت تولید کپور در بسیاری از مناطق ، حمل و نقل گسترده بین منطقه ای کپور معمولی و سایر داروهای سیپرین ، و ممنوعیت استفاده از چندین داروی سنتی (قارچ کش ها ، آنتی بیوتیک ها و حشره کش ها) تشدید تحقیقات در مورد بیماریهای کپور. یک زمینه تحقیقاتی نسبتاً جدید و امیدوار کننده ، تولید محرک های سیستم ایمنی برای افزایش مقاومت طبیعی ماهی است. به نظر می رسد تولید واکسن امیدوار کننده ترین راه حل برای جلوگیری از استفاده از آنتی بیوتیک ها باشد. تولید و کاربرد گسترده واکسنها علیه بیماریهای ویروسی برای کنترل بیماریهای ویروسی “سنتی” مانند ویرمیای بهاره ، آبله کپور و نکروز آبشش ویروسی از اهمیت اساسی برخوردار است. معرفی واکسیناسیون در مقیاس وسیع علیه ‘KHV’ (که در واقع ویروسی به نام Carp Nephritis and Gill Necrosis Virus ، CNGNV است) نیز در مناطق آلوده یا در معرض خطر بسیار مهم است. توسعه ابزارهای تشخیص سریع برای تعیین عفونت های باکتریایی و ویروسی نیز ضروری است.

هوشیاری کپور

•  هوشیاری در مورد بیماری های انگلی باید حفظ شود. تحقیقات در مورد درک بهتر عوامل محیطی و فن آوری پیش شرطی سازی ، که باعث می شود ماهی مقاومت کمتری داشته و عوامل بیماری زا از خاصیت بیشتری برخوردار شوند ، نیز باید ادامه یابد. هوشیاری در مورد بیماری های انگلی باید حفظ شود. تحقیقات در مورد درک بهتر عوامل محیطی و فن آوری پیش شرطی سازی ، که باعث می شود ماهی مقاومت کمتری داشته و عوامل بیماری زا از خاصیت بیشتری برخوردار شوند ، نیز باید ادامه یابد. هوشیاری در مورد بیماری های انگلی باید حفظ شود. تحقیقات در مورد درک بهتر عوامل محیطی و فن آوری پیش شرطی سازی ، که باعث می شود ماهی مقاومت کمتری داشته و عوامل بیماری زا از خاصیت بیشتری برخوردار شوند ، نیز باید ادامه یابد.

مسائل اصلی

از آنجا که ماهی کپور به حفظ شرایط پایین هوازی کمک می کند ، تأثیر پرورش گسترده ماهی کپور در محیط زیست بسیار ناچیز یا حتی مثبت است. تأثیر زیست محیطی کشاورزی ماهی کپور نیمه فرهنگی نیمه متراکم به شدت تولید و کیفیت آب گیرندگان بستگی دارد. تجمع سیلت و مواد آلی در سیستم های یکپارچه می تواند بسیار زیاد باشد. با این حال ، استفاده چرخشی از زمین برای تولید اردک ماهی ، اردک ماهی و یونجه و برنج دوستانه ترین محیط زیست برای پرورش آبزی پروری و کشاورزی است. تأثیر سیستم های آبزی پروری فشرده (صنعتی) بر محیط به کارایی مدیریت پسماند بستگی دارد.

ذخیره بیش از حد آبهای آزاد با کپور ماهی و معرفی کپورهای غیربومی ممکن است تأثیرات منفی ایجاد کند. با افزایش کدورت و ریشه کن کردن گیاهان می توان جمعیت علف های هرز آبزی را از بین برد. با کاهش زمینه تخم ریزی برای گونه های فیتوفیل ، کپور معمولی ممکن است تنوع زیستی را در آبهای طبیعی کاهش دهد.

شیوه های پرورش آبزیان مسئولانه

انواع بسیار متنوعی از تولید کپور وجود دارد ، بنابراین انتخاب روشهای تولید مطابق با ماده ۹ قانون رفتار برای شیلات مسئول نسبتاً آسان است. به طور گسترده ترین تکنیک ، یعنی تولید کپور گسترده یا نیمه فشرده مبتنی بر خوراک ، به عنوان یک روش سازگار با محیط زیست برای تولید پروتئین حیوانی در نظر گرفته می شود. پرورش آبزیان مسئول در سطح تولید (ماده ۹.۴ ، آیین نامه رفتار) می تواند با اعمال یک پروسه دقیق صدور مجوز ، که در آن اصول اصلی محیط زیست و حفاظت از محیط زیست در نظر گرفته شده ، تضمین شود.

تأسیس انجمن های تولید مثل ماهی کپور که گونه های خالص ماهی کپور معمولی را توسط پرورش دهندگان مجاز در جوجه کشی های مجاز ماهی نگهداری و پرورش می دهند. کنترل کیفیت مکرر بر اساس آزمایش استاندارد فرزندان. و حمایت از مزارع در تهیه گونه های خالص ، به حفظ جمعیت کپور در مناطق مختلف کمک می کند ، از جمله جمعیت ماهیان کپور نوع وحشی در آبهای طبیعی که این سیستم توسط انجمن تولیدکنندگان ماهی مجارستان تهیه و اعمال شده است.

کنترل سلامت ماهی بر اساس دامپزشکان محلی و نهادهای دولتی با کاهش اثرات بیماری های ماهیان پرورشی بر روی جمعیت ماهی های طبیعی و کمک به به حداقل رساندن استفاده از مواد شیمیایی ، داروها و آنتی بیوتیک ها ، به افزایش تولید کمک می کند.

معرفی کنترل کیفیت ، بر اساس برچسب گذاری / ردیابی محصولات ، و ارائه پشتیبانی برای توسعه محصولات “ارگانیک” ممکن است باعث افزایش استفاده از فن آوری های سازگار با محیط زیست ، و همچنین بهبود عرضه ماهیان با کیفیت خوب شود.

 

برای خرید بچه ماهی کپور بدون تلفات و با بهترین کیفیت کلیک کنید