در اولین قسمت از سری جدید ، Rajamanohar Somasundaram ، بنیانگذار و مدیرعامل Aquaconnect*، سالی را نشان می دهد که برای بخش آبزی پروری هند چالش برانگیز بوده است ، اما مورد افزایش استفاده از فناوری در تولید ماهی و میگو را تقویت می کند.
آبزی پروری در هند شاهد رشد عظیمی بوده و این کشور در حال حاضر دومین تولید کننده بزرگ آبزیان در جهان است. هند در سال ۲۰۱۹ حدود ۹ میلیون تن ماهی آب شیرین و ۰.۸ میلیون تن میگو تولید کرد و حدود ۱۰ میلیون نفر را مشغول به کار کرد. حدود ۱۲.۸ درصد از کل پروتئین حیوانی مصرف شده در هند از ماهی های آب شیرین تامین می شود.
مقدمه
ماهی و میگوی پرورشی در سال ۲۰۱۹ ۱۶ میلیارد دلار درآمد داشتند. صنعت میگو ۵ میلیارد دلاری صادرات دارد ، در حالی که صنعت ماهیگیری ۱۱ میلیارد دلاری ناشی از مصرف داخلی است. با وجود اینکه دومین تولید کننده بزرگ میگو در جهان است ، بازار کاملا سنتی است و پردازش ارزش افزوده کمی دارد.
پرورش آبزیان سریعتر از سایر بخشهای اصلی تولید غذا ادامه می یابد. با این حال ، همه گیری کووید -۱۹ بر پیشرفت صنعت آبزی پروری هند تأثیر منفی گذاشت و زنجیره ارزش را در بازارهای داخلی و جهانی مختل کرد. این امر منجر به کاهش تقاضا از پردازنده ها و کاهش ۲۰ تا ۳۰ درصدی قیمت مزرعه شده است. این ترکیب باعث وحشت کشاورزان شد و – همانطور که آنها برای برداشت ماهی و میگوی خود عجله کردند – بازار را در زمان کم تقاضا در مارس و آوریل فرا گرفت. دولت آندرا پرادش برای حمایت از کشاورزان با معرفی حداقل قیمت و معافیت فعالیتهای مربوط به آبزی پروری از قرنطینه مداخله کرد. اگرچه این امر باعث تسکین این صنعت شد ، اما صنعت را از ماهیت مترقی خود عقب کشید.
کووید مارس
کووید در ماه مارس ، زمان سنتی برای اوج جوراب میگو ، به طور جدی گسترش یافت. با این حال ، به دلیل تقاضای پایین و قیمت پایین دروازه مزرعه ، ذخیره سازی محصولات تابستانی به میزان قابل توجهی کاهش یافت و برخی پیش بینی می کنند که تولید میگو در کشور امسال ۴۰ درصد (از ۸۰۰۰۰۰ تن به ۵۰۰۰۰۰ تن) کاهش یابد. نظرسنجی های مختلف نشان می دهد که صنعت میگوی هند ممکن است خسارت زیادی را متحمل شود.
کووید -۱۹ نه تنها بر حجم تولید بلکه بر همه اجزای زنجیره ارزش تأثیر گذاشته است. این فرصت به موقع را برای صنعت فراهم کرده است تا در روش های تولید ، زیرساخت های زنجیره تامین ، پذیرش فناوری و چارچوب های بازار تجدید نظر کند.
مشکلات کلیدی
مشکلات کلیدی که باید مورد توجه قرار گیرد ، رواج شیوه های کشاورزی غیرعلمی ، استفاده ضعیف از فناوری و وابستگی بیش از حد نامتناسب (بازار میگو) به صادرات است که بیش از ۹۰ درصد فروش را به خود اختصاص می دهد. این امر باعث آسیب پذیری بیشتر صنعت در برابر بحران هایی مانند همه گیری کووید و فشار بیشتر بر کشاورزان و معیشت آنها می شود. حتی اندکی تغییر تقاضا در بازارهای صادراتی ، بازتاب قیمت دروازه مزرعه هند را کاهش می دهد.
Covid تحول دیجیتالی را در بخش های مختلف افزایش داده است و ما معتقدیم که تغییر دیجیتالی مثبت زنجیره ارزش آبزی پروری ، آبزی پروری هند را مقاوم تر می کند. برای ایجاد تاب آوری ، باید با تقویت اجزای صنعت به اندازه کافی برای حفظ نوسانات جزئی شروع کنیم.
اگر عمیق تر بررسی کنیم ، همه خطرات بر تولیدکنندگان ، روش های تولید و بازار متمرکز است. برای مقاوم سازی آبزی پروری هند ، ابتدا باید این سه جزء را انعطاف پذیر کرد. آنجاست که من مدل ۳R-PPM (تولیدکنندگان ، روش های تولید و بازار) را به عنوان راه حلی برای تغییر آبزی پروری هند پیشنهاد می کنم.
برای آشنایی بیشتر با سایر آبزیان و دیگر جانوران دریایی، خرید و آشنایی با نحوه پرورش و تخم گزاری آبزیان از جمله خرید ماهی کپور، آمور، قزل آلا و… . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد غذای آبزیان به دیگر مقاله های ما سر بزنید. همچنین می توانید با مراجعه به دیگر سایت ما برای خرید انواع دستگاه اسپلش، تور ماهی ماهیگیری، استخر فایبرگلس و… اقدام نمایید. همچنین برای مشاوره و اطلاعات بیشتر میتوانید با مشاورین ما در تماس باشید برای ارتباط کافیست با شماره های موجود در سایت تماس حاصل فرمایید.
اجزای ۳R-PPM
تولیدکنندگان مقاوم
- دسترسی به منابع مالی و بیمه-وابستگی به وام های غیر رسمی و ایجاد مشخصات اعتباری کشاورزان را از بین می برد.
- اشتراک گذاری پلتفرم/جمع سپاری-اشتراک ابزارهای کشاورزی پرهزینه با یک جامعه برای در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن فناوری.
- انگیزه در بازارهای نوظهور: ایجاد کانالهای کارآمد بالادست و پایین دست ، دسترسی به دانش فنی ، تقویت زنجیره ارزش پس از برداشت.
- ایجاد معیشت پایدار- تشویق کارآفرینی ، ایجاد فرصت های شغلی و شمول جنسیت.
روشهای تولید مقاوم
- قابلیت های تشخیص مشکل و تجزیه و تحلیل زمان واقعی – مهاجرت از هوش اجداد به هوش مصنوعی.
- بسته های عملی (PoP) – روشهای علمی که کشاورزان را از ذخیره سازی تا برداشت محصول برای دستیابی به کارآیی تولید و اتخاذ پایداری راهنمایی می کند.
- پذیرش فناوری-ارائه آگاهی ، آموزش و مقرون به صرفه بودن بسترهای فناوری و تسهیل تصمیم گیری مبتنی بر داده.
بازارهای مقاوم
- افزایش مصرف داخلی-ایجاد بازار قوی با ارتقاء مصرف محلی در مناطق غیر ساحلی ، وابستگی بیش از حد به صادرات را کاهش می دهد.
- حرکت به سمت ارزش افزوده-تغییر از یک تولیدکننده خام به بازیکنان با ارزش افزوده با تمرکز زیاد بر محصولات ارزش افزوده در بازارهای صادراتی.
- تسریع تجارت الکترونیکی-ایجاد و ترویج ماهی و میگو از طریق تجارت الکترونیکی و رسیدن به مخاطبان بیشتر.
- تقویت زنجیره ارزش پایین دست (شامل ردیابی و زنجیره های سردخانه).
این استراتژی های بهبود باید به طور متوازن در سراسر بخش تزریق شود ، از تغییر روش های تولید تا بازتعریف زنجیره ارزش. آبزی پروری هند هدف بلندپروازانه ای از دو برابر شدن تولید را در پنج سال تعیین می کند. برای تبلیغ از مرحله فعلی ، صنعت باید از یک رویکرد ۳۶۰ درجه برای رسیدگی به هر یک از زیر اجزای ذکر شده استفاده کند. این اجزا به چشم اندازهای صنعت متصل شده و کل بخش را به سمت پایداری سوق می دهد. برای انجام چنین جهشی ، نیاز به تلاش نهادهای دولتی ، FPO ها و اتحادیه های کشاورزان ، نهادهای خصوصی ، استارتاپ ها و سیاست گذاران برای همکاری است. ۳R-PPM می تواند ذینفعان صنعت را از طریق فناوری توانمند سازد و پایه و اساس مهمی برای تکامل پایدار صنعت ایجاد می کند.پ
